The Arctic-Arc: De zon geeft nieuwe energie
Arctic Arc: mannen en sleden - Copyright: R. Robert / IPF
© International Polar Foundation
Alain Hubert en Dixie Dansercoer maken goede vorderingen en de Noordpool komt snel dichterbij, maar toch was de sfeer enkele dagen geleden bedrukt: vanwege het slechte weer konden ze immers de zonnepanelen niet gebruiken om de batterijen van het elektronische materiaal en de satelliettelefoon op te laden en de satelliettelefoon is hun veiligheid.
Tijdens een expeditie kunnen de poolreizigers voortdurend in contact blijven met de buitenwereld via de satelliettelefoon. Zo krijgen ze belangrijke informatie, zoals de weersvoorspelling, bijvoorbeeld, en kunnen ze het team laten weten waar ze zich bevinden en hoe het met hen gaat. Als er een ernstig probleem is, kunnen ze hulp inroepen via de telefoon. Als er een bepaalde tijd niet meer wordt getelefoneerd, gaat er een alarm af en worden er reddingsteams uitgestuurd om hen te zoeken.
Tijdens de expedities moeten poolreizigers alles wat ze nodig hebben met zich meedragen. Het is logisch dat ze voedsel, kleding en een tent moeten meenemen, maar batterijen voor het elektronische materiaal zijn niet zo voor de hand liggend. Digitale camera's, filmcamera's, laptop en satelliettelefoon hebben allemaal energie nodig om te werken.
Alain Hubert en Dixie Dansercoer zijn vertrokken met 3 sets batterijen die ze met behulp van zonnepanelen kunnen herladen... als de zon voldoende schijnt. En dat is het probleem: er is onvoldoende zonneschijn geweest sinds het begin van de expeditie en de batterij is bijna leeg! Twee batterijen zijn al volledig plat.
De poolreizigers hebben besloten om minder vaak met het team te bellen om energie te sparen. Toen de dagen van slecht weer elkaar opvolgden, zakte de stemming.
Maar uiteindelijk kwam de zon weer tevoorschijn en ze leek niet van plan om het opnieuw te laten afweten.
Alain en Dixie schepten moed omdat ze de batterijen weer konden opladen, ook al waren de zonnepanelen licht beschadigd. Ze moesten nu heel voorzichtig zijn om ze niet nog meer te beschadigen. Ze herlaadden de batterijen alleen 's ochtends, tijdens de 3 uur voorbereiding voor het vertrek.
Het kost hen elke ochtend 3 uur om het ijs van de apparatuur te verwijderen, de tenten op te vouwen en op de sleden te laden. Ondertussen kunnen de batterijen opladen, zodat ze ons regelmatig nieuws kunnen sturen. Met de zon zijn de hoop en het plezier teruggekeerd:
"Het was een van de mooiste dagen tot nu toe", verklaarde Alain gisteren aan de telefoon. "Eerst hebben we een geul van verschillende kilometers breed gevolgd, het leek wel een binnenzee. Het zonlicht op het pakijs en het blauwachtige ijs maakten het landschap betoverend mooi, echt adembenemend..."
