The Arctic-Arc - Dagen van white-out en stormen
Een geul oversteken - Copyright: Alain Hubert
© International Polar Foundation
Alain Hubert en Dixie Dansercoer naderen de Noordpool en houden de moederin. Ze moed is bewonderenswaardig, want de afgelopen week was heelmoeilijk: zeer slechte weersomstandigheden, veel hinder van de ijsdriften ze moesten talloze geulen oversteken.
In onze streken was het warm en stabiel weer in de lente, maar aan de Noordpool was de situatie helemaal anders. Na een zonnige vrijdag, 13 april, ontdekten Alain en Dixie zaterdag bij het ontwaken dat het een dag van "white-out" zou worden. Ze zagen nauwelijks een hand voor ogen en ontdekten de enorme blauwe ijsblokken waar ze moesten rondtrekken pas als ze tot op 20 of 50 meter genaderd waren.
Zaterdagnacht werden ze rond 3 uur in de ochtend plots gewekt door harde en angstwekkende knallen! Ze gingen snel kijken en ontdekten dat de geul van acht meter breed zich plots op nauwelijks tien meter van het kamp bevond met een rij enorme ijsblokken ervoor! De geulen openen en sluiten zich geregeld op een onvoorspelbare manier, naargelang van de bewegingen van de ijsschotsen. De poolreizigers braken hun kamp af in minder dan 10 minuten tijd en zetten het elders weer op om nog even te slapen en enkele uren krachten te vergaren voor de beproevingen van de volgende dag.
Na een korte nacht bleek zondag opnieuw een dag van white-out, met sneeuwvlagen en stormachtig weer. Het ijs was dun en Alain zakte er zelfs even door tot aan de knie. Dit avontuur zonder kwade gevolgen toont aan hoe zwak het ijs onder de voeten van de poolreizigers soms kan zijn.
De volgende nacht dreef de ijsdrift hen 12km naar het zuiden (hoewel ze naar de Noordpool trokken). De rustige dag die daarop volgde, gebruikten ze om de verloren tijd in te halen.
De volgende ochtend stormde het weer met felle windstoten en hevige sneeuwval. De vooruitzichten voor de volgende dagen zien er niet erg goed uit, want het Russische weerstation in Barneo voorspelt 3 dagen van hevige stormen.
Alain en Dixie geven de moed niet op en profiteren van kleine en onvergetelijke momenten die hen de ellende van de afgelopen dagen even doen vergeten. Toen ze bijvoorbeeld een van de geulen overstaken, stond Alain plots twee meter boven een diepte met blauwgroen water dat zo doorzichtig was, dat hij kon zien hoe het ijs werd gevormd op de bodem. Het was een prachtig gezicht.
In afwachting van de foto van dat onvergetelijke moment, hebben we tal van andere foto's op de ExploraPoles website geplaatst, die Alain en Dixie hebben genomen en die Gigi heeft meegebracht na de bevoorrading..
