Polarstern / expeditie CAML : vast in het ijs

Het eerste wat we zagen toen we opstonden was een ijsmuur die langzaam voorbijtrok achter de patrijspoort. Is dit reeds de ijskap? Nee, het is slechts één van de grootste vlakke ijsbergen die we tot nu toe gezien hebben. Maar de ijskap bevindt zich daarachter, in de verte. Dat wil zeggen dat we nu langs de kust richting westen varen om de Atka-Baai te bereiken. Daar zal de Polarstern de containers en de stookolie lossen, die bestemd zijn voor het Neumayerstation, dat zich ongeveer een tiental kilometer landinwaarts bevindt, of liever "ijsinwaarts". Er rest ons nog enkele uren te varen.

Niet dus! Hoe dichter we bij de kust komen, hoe dikker het ijs. En op minder dan 2 zeemijlen van onze bestemming (1 zeemijl = 1,852km), na een overtocht vanuit Zuid-Afrika van zowat 4400 km, moet de Polarstern stoppen omdat hij vast is komen te zitten in het ijs. Opnieuw worden we expliciet herinnerd aan de kracht van moeder Natuur: zelfs met 15 000 paardenkracht onder de motorkap, staat onze ijsbreker machteloos tegenover haar.

Er valt niets anders te doen dan van een rustige nacht te genieten, aangezien onze boot helemaal vastzit in het zee-ijs en er helemaal geen wind is. We kunnen alleen maar hopen dat er een storm opsteekt (bij voorkeur vanuit het zuiden) en zo de situatie snel verandert.

De International Polar Foundation

We hebben drie anderen websites voor u: PolarFoundation, SciencePoles, ExploraPoles