Polarstern / expeditie CAML : ijsvissen, vogels en ROV
Voorbereiding van de ROV, onder een blauwe hemel, maar op een woelige zee - Copyright G. Chapelle / IPF / Alfred Wegener Instituut
© International Polar Foundation
Na het verstrijken van het jaar 2006 en na 10 dagen vissen rond het Elephant eiland, zijn we eindelijk zuidwaarts getrokken om voet te zetten aan het King George eiland, dat met een tiental stations het meest bewoonde eiland van Antarctica is. Zoals elke dag zwemmen de Antarctische kabeljauwen of de zogenaamde Nototheniidae er zij aan zij met de legendarische ijsvissen
Deze vissen onderscheiden zich van alle andere gewervelde dieren (amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren) door de totale afwezigheid van hemoglobine en dus ook van rode bloedcellen in hun bloed. Hemoglobine is het pigment dat verantwoordelijk is voor het transport van zuurstof in ons bloed en het geeft aan bloed zijn rode kleur. In de koude wateren rondom het Antarctische continent is zuurstof zo overvloedig aanwezig dat de ijsvissen voor een gemakkelijkere oplossing hebben " gekozen " : ze transporteren namelijk zuurstof van hun kieuwen naar al hun lichaamscellen via hun witachtig bloed, waarin de zuurstof opgelost is. Hierdoor is hun bloed volumineuzer dan het bloed van andere vissen maar het heeft dus geen rode cellen.
Tijdens onze reis richting zuiden werden we vergezeld door een grote groep zeevogels die we niet meer hadden waargenomen sinds de convergentiezone 3 weken geleden. Op één dag tijd werden 16 verschillende soorten geobserveerd, meteen een nieuw record. Ook wat betreft het aantal geobserveerde albatrossen werd een nieuw record gevestigd, aangezien op 15 minuten tijd niet alleen een vijfde soort werd ontdekt (de zogenaamde zwarte albatros) maar ook 4 eerder geobserveerde soorten werden waargenomen. Eén uur later ondernam Julian Gutt, onze chief scientist, zijn eerste poging met een videocamera, geïnstalleerd op een klein op afstand bestuurd onderwatervoertuig (ROV).
Geen geluk ! Amper enkele minuten na het bereiken van de bodem heeft de sterke zeedeining hem gedwongen om het toestel terug naar de oppervlakte te brengen uit angst om dit waardevolle toestel 1 week vóór de verkenning van de Larsen-plaat te verliezen
