Polarstern / CAML expeditie: van Joinville Island naar Larsen A

Nacht van 6 januari: het einde van een geweldige dag, waarin we een laatste keer met het sleepnet over de bodem gingen en verschillende slangsterren (zeesterren met dunne en beweeglijke armen) met eindeloos lange armen vingen. Eindelijk kunnen we koers zetten naar Joinville Island en de omringende eilandjes en naar de Antarctic Sound, de smalle strook water die de eilanden van het schiereiland scheidt.

Het schip wordt nog steeds omringd door Kaapse stormvogels en we zagen enkele dwergvinvissen toen we voorbij het Argentijnse station Esperanza voeren. Rond 5 uur 's ochtends, tussen ijsbergen en gletsjers die in een wondermooi licht baden, laten we Rosamel en Paulet Island achter ons. Tijd om naar bed te gaan.

Nacht van 7 januari: we komen dicht bij ons eerste onderzoeksgebied, de grote baai die is ontstaan door de instorting van de Larsen A-ijskap, een van de eerste slachtoffers van de door mensen veroorzaakte klimaatsveranderingen op Antarctica. Het licht is nog zuiverder dan gisteren met roze en blauwe schaduwen. Op onze weg naar het zuiden komen er opnieuw ijsschotsen aandrijven. Het ijs wordt elk uur dikker en het wordt steeds moeilijker om het verschil tussen pakijs en kleine ijsbergen te zien.

De Keltische stem van Loreena McKennit zorgt voor een onvergetelijke sfeer op de brug. Igor, de officier van dienst, laat het schip van 100 meter lang vakkundig slalommen en geniet ondertussen net als wij van het landschap. Maar rond 3 uur 's ochtends botst het schip kort tegen de wanden van twee kleine ijsbergen. Dat volstaat, en na een tweede poging onder de opkomende maan, besluit de kapitein om terug te keren naar de open zee en om te trachten een tweede en belangrijker onderzoeksgebied te bereiken: Larsen B.

De International Polar Foundation

We hebben drie anderen websites voor u: PolarFoundation, SciencePoles, ExploraPoles